Birthday wishes and a skype call to Sydney!

Λίγο πριν τελειώσει αυτή η μέρα βρίσκω την ευκαιρία να ευχηθώ και από εδώ στον Γιάννη μου για τα γενέθλιά του . Να ζήσεις Γιαννάκη και χρόνια πολλά, μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά... Ξέρω , ξέρω έχουν γκριζάρει οι κροτάφοι σου αλλά είπαμε αυτό είναι γοητεία. Πάντα να είσαι υγιής και δυνατός για να μας αντέχεις.

  

Επίσης, σήμερα κατάφερα να μιλήσω μέσω skype με τον αδερφό μου στο Σύδνεϋ. Πριν μερικούς μήνες, πήραν την απόφαση να μεταναστεύσουν οικογενειακώς στην Αυστραλία . Δύσκολα μεν αλλά για ένα καλύτερο μέλλον δε.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μας έχουν λείψει όλοι τους. Τ'ανίψια μου, μου φάνηκαν πως έχουν μεγαλώσει απότομα. Βρε τι σου κάνει η απόσταση;;; Ευτυχώς που υπάρχει το skype και μπορείς να δεις τον άλλο με βιντεοκλήση. Μειώνονται οι χιλιομετρικές αποστάσεις.

Φιλιά , λοιπόν, στην Αυστραλία και σε όσους ακολουθούν το blog μου όπου και αν βρίσκονται 

Το "Μαμά και όχι μόνο" στο facebook

Επιτέλους κατάφερα να δημιουργήσω τη σελίδα του blog στο facebook.
Όποιος θέλει μπορεί να πατήσει like στη σελίδα.

Τώρα έχω βάλει στόχο να φτιάξω τα social media icons. Βρήκα το πόστ της Μάχης του Όπου υπάρχει θέληση...υπάρχει και τρόπος και βάση αυτού θα προσπαθήσω να τα προσθέσω στο blog μου.
Ελπίζω να μην τα κάνω θάλασσα.

Ωχ, το δόντι μου!!!

Όποιος απεχθάνεται τον οδοντίατρο , να σηκώσει το χέρι. Για να μετρήσω ...Ένα, δυο, τρία , τέσσερα, πέντε....

Ουφ, δεν είμαι μόνη.

Τον τελευταίο χρόνο, τον έχω επισκεφτεί τουλάχιστον δυο με τρεις φορές. Λίγες θα μου πείτε αλλά για μένα είναι πολλές. Το χειρότερο μου ήταν όταν γέννησα το Λευτέρη  και έπρεπε να κάνω αφαίρεση τους δεξιούς φρονιμίτες, αφού δεν μπορούσα να πάρω τίποτα για τον πόνο επειδή θήλαζα (το ντεπόν δεν μ'έπιανε).Ο πάνω δεν μας ταλαιπώρησε . Ο κάτω όμως δεν ήθελε να βγει. Ο οδοντίατρος, απορώ πως δεν με έβρίσε τότε, αναγκάστηκε να μου βάλει πέντε ενέσεις για να μην πονάω και να μπορώ να συνεργαστώ. Μου κρατούσε και το χέρι η βοηθός του για συμπαράσταση.

Όπως καταλαβαίνετε, δεν ήταν το καλύτερό μου όταν ξεκίνησε ο πονόδοντος πριν μερικές μέρες. Έπερνα παυσίπονο , περνούσε ο πόνος. Μόλις έπλυνα τα δόντια και χρησιμοποιούσα listerine , πάλι περνούσε. 

Όλα αυτά μέχρι χθές. Ούτε το παυσίπονο, ούτε το listerine, ούτε το ούζο με βοήθησαν. Κάποια στιγμή, κατά τις τρεις το πρωι, έψαξα στο φαρμακείο του σπιτιού και βρήκα ένα αντιφλεγμωνώδες χάπι . Αυτό απάλυνε τον πόνο και μπόρεσα κάπως να κοιμηθώ.

Έτσι , το πρωί πήρα τηλέφωνο στο ιατρείο και ευτυχώς μου είπαν να πάω αμέσως. Η διάγνωση : Απονεύρωση στο δόντι. Ευτυχώς, έβαλε καλή δόση  ένεσης και δεν κατάλαβα τίποτα από πόνο (από τις έντεκα το πρωί , ξεμούδιασε το σημείο τέσσερις το απόγευμα). Πρέπει να ξαναπάω μέσα στην εβδομάδα για να τελειώσει την όλη διαδικασία.

Βρε παιδιά....Δεν είναι πολύ ανατριχιαστικός ο ήχος του τροχού;;;;

Έχετε πακέτο!!!

Καλησπέρα.

Τι νέα από τη μπλογκόσφαιρα;;;;

Πριν κάποιες εβδομάδες , είχα κερδίσει στον ανοιξιάτικο διαγωνισμό της Γεωργίας . Για όσους δεν γνωρίζουν το μπλόγκ της είναι το mia mama sta xena και σας προτείνω να περάσετε μια βολτούλα από εκεί.

Είναι πρώτη φορά που κερδίζω κάτι σε διαγωνισμό και περιμένα με ανυπομονησία το δωράκι για τον Λευτέρη. Σήμερα , πριν από λίγο ο ταχυδρόμος μου έφερε το πακετάκι μου από το Άμστερνταμ.

Το πακέτο μας είχε : 

1) Ξυλομπογιές

2) Δύο βιβλία ζωγραφικής (το ένα είναι "μαγικό" αφού πρέπει τα λευκά σημεία της κάθε σελίδας να τα ξύσεις με κέρμα για να εμφανιστεί η υπόλοιπη ζωγραφιά)

3) Μπλοκ με αυτοκόλλητα και χαρτόνι με το οποίο σχηματίζεις αυτοκίνητα . Δεν ξέρω αν καταλάβατε από την περιγραφή μου, εκεί λίγο υστερώ.

Για το τέλος ,άφησα το γλυκό σημείωμα που έγραψε η Γεωργία για μένα, παρότι της τραβούσε η Νικόλ το μανίκι. Το φύλαξα γρήγορα για να μην μου το σκίσει ο μικρός.

Γεωργία μου, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τα δώρα σου. Ο Λευτέρης θα τα τιμήσει δεόντως , να είσαι σίγουρη.

Summer award

Μόλις παρέλαβα αυτό το βραβειάκι από το Kate's Cakebox. 

Κάντε μια βόλτα από αυτό το μπλογκοσπιτάκι, είναι γεμάτο μουσική και ποιήματα.

Οι κανόνες γι'αυτό το βραβείο είναι :

1. Να ευχαριστήσω αυτόν που μου το έδωσε. Ευχαριστώ Kate's Cakebox.

2. Να απαντήσω στις παρακάτω ερωτήσεις :

α) Ποιο είναι το αγαπημένο σας περιοδικό? Τελευταία τα αγαπημένα μου περιοδικά είναι αυτά που έχουν ως θέμα τη σταυροβελονιά (Crossstitcher, Cross Stitch Collection, Cross Stitch Crazy, Cute Cross Stitch).

β) Ποιος είναι ο αγαπημένος σας τραγουδιστής? Εδώ και χρόνια ο Αντώνης Ρέμος .

γ) Αγαπημένη σας YouTube guru? Η Robin Moses για τρελά nail art στα νυχάκια.

δ) Αγαπημένο μακιγιάζ? Λατρεύω τα γήινα χρώματα στο μακιγιάζ. 

ε) Αγαπημένος τόπος διαμονής? Η Ρόδος και η Κρήτη.

στ) Αγαπημένη ταινία? Μόνο μια;;; Πολλές... Dirty Dancing, The holiday,The lake house, Sex and the city 1&2

ζ) Πόσα ζευγάρια παπούτσια έχετε? Έχω πάρα πολλά. Αθλητικά, μπαλαρίνες, σαγιονάρες, γόβες. Ένα ζευγάρι , όμως, είναι πολύ αγαπημένο που ακόμη δεν έχω τολμήσει να το φορέσω για να μην το χαλάσω. Συγκεκριμένα είναι τα μπλε Manolo Blahnik που φορούσε η Carrie στην πρώτη ταινία sex and the city, τα οποία κέρδισα σε δημοπρασία στο ebay (σε πολύ καλή τιμή) πριν μερικά χρόνια. 

η) Αγαπημένο χρώμα? Μαύρο, κόκκινο, ροζ και άσπρο.

3. Να παραδώσει το βραβείο σε 7 blog και να ειδοποιήσει για την παραλαβή τους. Το βραβείο αυτό το δίνω :

1. Ο κόσμος της Ράνιας
2. Μarie-meraki
3. M and M handmade stories
4. Καφέ ζουζούνα
5. Χειροποιήματα της Νικόλ
6. Συλλέγω στιγμές
7. Izy peasy ideas

 Τρέχω να ενημερώσω!!!!!!!!

Δεν παλεύεται η ζέστη!!!

Καλησπέρα!!!!

 

Δεν ξέρω για την υπόλοιπη Ελλάδα αλλά τις τελευταίες μέρες στη Ρόδο εγώ ψήθηκα κανονικά. Μιλάμε για απότομη ζέστη και οικογενειακώς ζαβλακωθήκαμε.

Ο Λευτέρης έχει μια συνεχόμενη γκρίνια. Το παιδί μου και ο άντρας μου δεν είναι για θερμά κλίματα. Πάλι καλά που υπάρχουν και τα air condition για να μας δροσίσουν μες στο σπίτι.

Μέσα σε αυτή τη ζέστη,βγήκα να ψωνίσω τις κλωστές και τον καμβά για το κέντημα του giveaway. Πήρα τις περισσότερες κλωστές, κάποιες έπρεπε να μου τις παραγγείλλουν, όμως τον καμβά γύρισα τόσα μαγαζιά και αυτόν που ήθελα δεν τον βρήκα.

Βρε να τους λέω θέλω αυτόν τον καμβά με τόσες τρυπούλες, μου έδειχναν κάτι άλλο. Απελπίστηκα και μόλις γύρισα σπίτι άρχισα να ψάχνω σε διάφορα σάιτ. Τελικά βρήκα στο ebay , σε διάσταση που με βολεύει και εύχομαι να έρθει σύντομα η παραγγελία για να ξεκινήσω.Το σχέδιο που διάλεξα μου αρέσει πάρα πολύ και πιστεύω πως θα αρέσει και σ'εσάς.

 

Τι άλλα νέα από την μπλογκογειτονιά;;;

Χρόνια πολλά μπαμπά!!!

Σήμερα γιορτάζουν όλοι οι μπαμπάδες του κόσμου.

Η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη στον Γιάννη , για να εξιλεωθώ που ξέχασα να του ευχηθώ πριν πάει στη δουλειά.Ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι, τι να κάνω η γυναίκα ξεχάστηκα!

Γιάννη μου !Πριν δυο χρόνια ήρθε στη ζωή μας ο γιόκας μας. Έτσι  ξαφνικά από το "εγώ και εσύ" γίναμε "εμείς". Έγινες μπαμπάς και σήμερα είναι η μέρα σου.Σ'ευχαριστώ για την αγάπη που μας δείχνεις. Σ'ευχαριστώ που είσαι καλός πατέρας και σύντροφος . Είμαι σίγουρη πως ο Λευτέρης όταν μεγαλώσει , θα καταλάβει πως είσαι ο καλύτερος μπαμπάς (ακόμη και όταν τον μαλώνεις).

Μπαμπά μου χρόνια σου πολλά. Θέλω να ξέρεις πως μου αρέσει πάρα πολύ όταν παίζουμε μαζί , ακόμη και αν είσαι κουρασμένος από τη δουλειά.Το ξέρω πως δεν σε αφήνω σε ησυχία αλλά τι να κάνω παιδάκι είμαι και γω . Σ'ευχαριστώ που με αφήνεις να τρώω από το φαγητό σου αλλά και τα κρουασάν σου, είμαι λιχούδης το ξέρω.Τρελαίνομαι όταν πάμε βόλτα και με σηκώνεις στους ώμους για να είμαι πιο ψηλός απ'όλους.Σ'αγαπώ πολύ πολύ.

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΠΑΜΠΑ!!!!!

Ψάχνοντας τα περιοδικά και τα βιβλία.

Στην προηγούμενη ανάρτησή μου σας αποκάλυψα πως βρίσκομαι σε φάση προετοιμασίας του πρώτου μου giveaway.

Από τότε που κόλλησα με τη σταυροβελονιά , ψάχνω να βρώ περιοδικά και βιβλία με σχέδια για να έχω πολλές επιλογές . Εδώ στη Ρόδο, υπάρχει ένα κατάστημα που φέρνει διεθνή τύπο. Έχω αγοράσει αρκετές φορές περιοδικά από εκεί , αλλά πλέον οι τιμές είναι λίγο τσουχτερές. Γι'αυτό το λόγο άρχισα να ψάχνω μέσω ίντερνετ και βρήκα διάφορα σάιτ που μπορείς να κατεβάσεις δωρεάν ότι περιοδικό θέλεις. 

Υπάρχει και το zinio , οπού εκεί είτε κάνεις ετήσια συνδρομή στα περιοδικά που σου αρέσουν , είτε πληρώνεις μόνο για όποιο τεύχος θες . Από το zinio βρήκα ένα καινούργιο περιοδικό το Cute cross stitch.

Από το amazon αγόρασα το Sweet treats in cross stitch. Αυτό το βιβλίο το ζήλεψα από τα κορίτσια για σπίτι.

Έχω βρει το σχέδιο που θα κεντήσω για τον διαγωνισμό.

Και προκύπτει το καίριο ερώτημα.

Θα γίνει κορνίζα;;

Μαξιλάρι;;;

Τσάντα;;

Έχω πάρει διάφορες γνώμες . Θέλω και τη δική σας.

 

Τα μικρά πράγματα κάνουν τη διαφορά.

Έχω μέρες να σας γράψω. Διάβασα όλα τα σχόλια  στην προηγούμενη στεναχωριάρικη ανάρτησή μου. 

Ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα όσα μου γράψατε. Μπορώ να πω ότι ήταν η ψυχοθεραπεία μου.

Προσπαθώ να μην σκέφτομαι όλα τα άσχημα και να κρατάω τις όμορφες στιγμές με τον Λευτέρη και τον Γιάννη .

Ο Λευτέρης όταν δεν ήμουν στα καλύτερα μου , ερχόταν  με αγκάλιαζε σφιχτά και μου έσκαγε ένα φιλί  (συνήθως τα φιλιά τα δίνει όταν έχει κάνει αταξία για να με καλοπιάσει).

Σήμερα μόλις ξύπνησε , μου χαϊδεψε το μάγουλο και έπιασε το χέρι μου για να τον πάρω αγκαλιά..Μου έφτιαξε τη μέρα.

Όταν γύρισε ο Γιάννης από τη δουλειά, πήγαμε στη θάλασσα. Μπάνιο δεν έκανα γιατί φυσούσε και ήταν κρύα η θάλασσα. Προτίμησα την ηλιοθεραπεία. Ο Λευτέρης χάρηκε τη βόλτα, χόρευε και στη μουσική που ακούγονταν από το beach bar. Αυτό το παιδί μας βγήκε χορευταράς, έχει το ρυθμό μέσα του.

Να μην ξεχάσω να ευχαριστήσω τη Γεωργία του miamamastaxena , που με ενημέρωσε ότι κέρδισα στον ανοιξιάτικο διαγωνισμό της. Πρώτη φορά κερδίζω σε διαγωνισμό και χάρηκα πάρα πολύ.

Λίγο πριν σας αφήσω , θέλω να σας ενημερώσω ότι είμαι σε φάση προετοιμασίας ενός giveaway. Μου μένει να αποφασίσω τι δωράκι θα φτιάξω. Εννοείται πως θα είναι με σταυροβελονιά, αλλά έχω δει τόσα πολλά σχέδια και ιδέες που δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω. Stay tuned!!

Είναι κάτι μέρες...

Καλησπέρα!!!

Καταρχήν να σας πω , πως ο Λευτέρης είναι πολύ καλύτερα. Ευτυχώς πέρασε και αυτό, γιατί ένα άγχος παραπάνω το είχα η άμοιρη η μάνα.

Σας έχει συμβεί ποτέ να έρχονται μέρες που δεν έχετε όρεξη και να είστε κάπως down; Γιατί εμένα μου συμβαίνει εδώ και κάτι μέρες.

Δεν ξέρω αν φταίει η ανεργία που μ'έχει βαρέσει στο κεφάλι (δεν είναι λίγο το διάστημα των δυο ετών), η κλεισούρα του σπιτιού, η αβεβαιότητα για το που θα μας βγάλει η οικονομική κρίση που περνάμε. 

Θα μου πείτε γιατί δεν ψάχνω για δουλειά . Είναι ένα θέμα μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Πρώτον,τώρα πια στις περισσότερες προκηρύξεις ζητάνε ανεργεία. Τα δυο χρόνια που έχω εγώ είναι 800 μόρια . Το ρισκάρεις να κάνεις κάτι άλλο;;;

Δεύτερον, η μητέρα μου δεν μπορεί να προσέχει τον Λευτέρη. Σε παιδικό σταθμό δεν μπορώ να τον εντάξω γιατί δεν έχουμε βγάλει ακόμη την πάνα. 

Ευτυχώς που κάποιες φίλες μου έρχονται για να φτιάξουν τα νύχια τους και βγάζω χαρτζηλίκι. Μερικές με ρωτάνε γιατί δεν φτιάχνω διάφορα(κουβερτάκια, μαξιλαράκια κλπ) με κεντήματα σταυροβελονιάς και να τα πουλάω. Όσα είχα φτιάξει μέχρι στιγμής ήταν για δωράκια και δεν σκέφτηκα να φτιάξω κάτι για πώληση.  Παρακαλώ τη γνώμη σας γι'αυτό.

Επιπλέον ο οργανισμός μου, μου χτυπάει το καμπανάκι του κινδύνου για ένα επείγον check up. Ω ναι ...Μέσα σε όλα αυτά ήρθαν η αδυναμία και οι ζαλάδες. Μάλλον θα φταίει  η δίαιτα .

Συγχωρέστε με δεν ήθελα να σας κουράσω με τα δικά μου. Θα επανέλθω δριμύτερη με καλύτερη διάθεση .

Μην κλαις γιε μου , θα περάσει!

Καλησπέρα και καλό μήνα!!! 

Άντε ξεκίνησε το καλόκαιρακι , να πιάσουν καλά και οι ζέστες για να πάμε σε καμία παραλία. Να ηρεμήσει  ο Λευτέρης από την επέμβαση και θα τον πάρω να πλατσουρίσει.

Πριν μερικές μέρες, είχαμε κλείσει ραντεβού στον παιδίατρο για να φτιάξει το τσουτσούνι (επιτρέπεται αυτή η λέξη στα blogs?) του Λευτέρη. Με είχε συμβουλεύσει ,τουλάχιστον για δέκα μέρες πριν την επέμβαση ,να του βάζω κρέμα Elocon για να μαλακώσει το πετσάκι. 

Έτσι χθες έφτασε η μεγάλη μέρα!! Τον ξαπλώσα στο εξεταστικό κρεβάτι, εγώ κρατούσα τα χέρια και ο Γιάννης τα πόδια του μικρού. Ο γιατρός του έβαλε ξυλοκαϊνη και μόλις μούδιασε ξεκίνησε την επέμβαση. Εγώ και ο Γιάννης κοιτούσαμε το πάτωμα και προσπαθούσαμε να τον κρατάμε σταθερό γιατί μια απότομη κίνηση θα τον πονούσε ακόμη πιο πολύ. Ο Λευτέρης έκλαψε αρκετά, δεν ήταν και λίγο αυτό .

Μου έδωσε τις απαραίτητες οδηγίες ο γιατρός για το πως να το καθαρίζω και φύγαμε . Μέχρι το μεσημέρι που κοιμήθηκε ο Λευτέρης δεν παραπονέθηκε. Από το απόγευμα και μετά άρχισαν τα όργανα. Τον ενοχλούσε το babylino, το έβγαλα και του έβαλα ένα μαγιό του γιατί βρακάκια ακόμη δεν έχουμε πάρει . Μόλις του ερχόταν να κατουρήσει , έκλαιγε γιατί τον έτσουζε. Περιττό να σας πώ τι γίνετε όταν τον βάζω στην μπανιέρα για να το καθαρίσω  . Σπαράζει η ψυχή μου που τον ακούω αλλά πρέπει να το κάνω μην γίνει τίποτα χειρότερο.

Που θα πάει ;; Θα περάσει.

Έχει περάσει καμία μανούλα κάτι παρόμοιο;;;