Ωχ, το δόντι μου!!!

Όποιος απεχθάνεται τον οδοντίατρο , να σηκώσει το χέρι. Για να μετρήσω ...Ένα, δυο, τρία , τέσσερα, πέντε....

Ουφ, δεν είμαι μόνη.

Τον τελευταίο χρόνο, τον έχω επισκεφτεί τουλάχιστον δυο με τρεις φορές. Λίγες θα μου πείτε αλλά για μένα είναι πολλές. Το χειρότερο μου ήταν όταν γέννησα το Λευτέρη  και έπρεπε να κάνω αφαίρεση τους δεξιούς φρονιμίτες, αφού δεν μπορούσα να πάρω τίποτα για τον πόνο επειδή θήλαζα (το ντεπόν δεν μ'έπιανε).Ο πάνω δεν μας ταλαιπώρησε . Ο κάτω όμως δεν ήθελε να βγει. Ο οδοντίατρος, απορώ πως δεν με έβρίσε τότε, αναγκάστηκε να μου βάλει πέντε ενέσεις για να μην πονάω και να μπορώ να συνεργαστώ. Μου κρατούσε και το χέρι η βοηθός του για συμπαράσταση.

Όπως καταλαβαίνετε, δεν ήταν το καλύτερό μου όταν ξεκίνησε ο πονόδοντος πριν μερικές μέρες. Έπερνα παυσίπονο , περνούσε ο πόνος. Μόλις έπλυνα τα δόντια και χρησιμοποιούσα listerine , πάλι περνούσε. 

Όλα αυτά μέχρι χθές. Ούτε το παυσίπονο, ούτε το listerine, ούτε το ούζο με βοήθησαν. Κάποια στιγμή, κατά τις τρεις το πρωι, έψαξα στο φαρμακείο του σπιτιού και βρήκα ένα αντιφλεγμωνώδες χάπι . Αυτό απάλυνε τον πόνο και μπόρεσα κάπως να κοιμηθώ.

Έτσι , το πρωί πήρα τηλέφωνο στο ιατρείο και ευτυχώς μου είπαν να πάω αμέσως. Η διάγνωση : Απονεύρωση στο δόντι. Ευτυχώς, έβαλε καλή δόση  ένεσης και δεν κατάλαβα τίποτα από πόνο (από τις έντεκα το πρωί , ξεμούδιασε το σημείο τέσσερις το απόγευμα). Πρέπει να ξαναπάω μέσα στην εβδομάδα για να τελειώσει την όλη διαδικασία.

Βρε παιδιά....Δεν είναι πολύ ανατριχιαστικός ο ήχος του τροχού;;;;