Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

Ου μπλέξεις!!!

Καλησπέρα και καλό μήνα, αφού δεν τα έχουμε πει εδώ και μέρες.
Ο μήνας για μένα δεν ξεκίνησε καλά και σε αυτό κολλάει το "ου μπλέξεις". 

Ου μπλέξεις με γιατρούς και νοσοκομεία . 

Ο παππούς μου εισήχθη με πνευμονικό οίδημα πριν μερικές μέρες στην εντατική του νοσοκομείου της Ρόδου. Είπαν στην μητέρα μου πως είναι δύσκολη η κατάσταση , κυρίως λόγω της ηλικίας του (92 ετών) αλλά και της νεφρικής λειτουργίας. Μην φανταστείτε 92 ετών "φυτό" , ο παππούς μου παρά τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούν τα έχει τετρακόσια.
 Εγώ τον είδα την επόμενη μέρα, την ώρα του απογευματινού επισκεπτηρίου και τότε ξεκίνησα να τα παίρνω κρανίο. Το ένα χέρι δεμένο στο κρεβάτι , δίπλα πάνω στο κομοδίνο ο δίσκος με το φαγητό (ένα νεροζούμι ζωμού κοτόπουλου). Τον ρώτησα αν ήθελε να φάει και έγνεψε καταφατικά. Οι νοσοκόμες μου είπαννα προσέχω γιατί προσπάθησαν να τον ταϊσουν αλλά επειδή πάθαινε κρίσεις σταμάτησαν. Μπούρδες . Τον δίσκο δεν τον είχε αγγίξει κανείς. Του έδωσα κουταλιά κουταλιά τον ζωμό και δεν έπαθε καμία κρίση. Μετά μπήκε η μητέρα μου και της είπε πως ούτε το πρωί τον βοήθησαν να φάει πρωινό.
Χθες και τα δυο χέρια ήταν δεμένα για να μην πειράζει τα καλώδια από τα μηχανήματα. Κανένας δεν τον βοήθησε να φάει και την ώρα του επισκεπτηρίου ζητούσε φαγητό. Όχι, πείτε μου αν μπορεί κάποιος ασθενής να φάει με δεμένα χέρια. Καλά , για την ενημέρωση των συγγενών ,βέβαια, ούτε λόγος. "Ο γιατρός δεν είναι εδώ αυτή τη στιγμή για να σας πει".
Το απόγευμα της ίδιας μέρας , μας ειδοποίησαν πως βγαίνει από την εντατική και τον ανεβάζουν σε κλινική. Μόλις τακτοποιήθηκε στο θάλαμο, άφησα τη μητέρα μου εκεί γιατί εκείνη θα τον πρόσεχε μέρα νύχτα (μακάρι να μπορούσα εγώ την ξεκουράσω αλλά δεν έχω που να αφήσω το παιδί). Κάποια στιγμή την πήρα τηλέφωνο να μάθω τι είπε ο γιατρός. Ένας συγκεκριμένος, ονόματα δεν λέμε ανθρώπους δεν θίγουμε, της έβαλε τις φωνές γιατί δεν ήξερε να του απαντήσει αν ο λόγος που ανέβασαν τον παππού από την εντατική στην κλινική ήταν ο πυρετός. Ένα σας λέω ,ευτυχώς που δεν ήμουν εκεί.
Ξέρετε τι με θυμώνει πιο πολύ; Έχω κάνει πρακτική αλλά και εθελοντική εργασία στο νοσοκομείο. Σ'εκείνο το διάστημα ,έχει τύχει να νοσηλευτούν συγγενείς μου και να ζητάω ενημέρωση για αυτούς. Φορώντας την λευκή ποδιά , έτρεχαν να μου εξηγήσουν τι συμβαίνει. Φορώντας "πολιτικά" ρούχα , πρέπει να χιλιοπαρακαλέσω για μια κουβέντα.

Αυτά τα ολίγα. Εύχομαι να μην σας κούρασα.

Καληνύχτα!

8 σχόλια:

  1. Τι να πω βρε Σταματία μου; Με τέτοια θέματα Υγείας βγαίνω από τα ρούχα μου! Υπομονή, τι άλλο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βρε κορίτσι, τί να πω?
    Ας γίνει καλά ο άνθρωπος και όσο για τους "ειδικούς που ασκούν λειτούργημα" ας μη μιλήσω καλύτερα...
    Περαστικά στον παππού σου και υπομονή σε εσάς...
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. I'm so sorry to hear about your Grandfather, it seems to be an awful situation for you.
    I will be thinking of you and hoping that he improves.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ελος πια,κανενας σεβασμος στον ασθενη!!ελπιζω να βγει γρηγορα ο παππους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν μου έχει τύχει προσωπικά αλλά έτσι όπως μου τα λες και εγώ θα θύμωνα...Καλό κουράγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πωπω κρανιόνομαι με τέτοιες συμπεριφορές και ιδιαίτερα σε δημόσια νοσοκομείο που εμείς τους πληρώνουμε!!! Εύχομαι να πάνε όλα καλά! Υπομονή και περαστικά στον παππού σου! φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πόσο σε καταλαβαίνω που έχεις θυμώσει... Όντως, καλύτερα να μην μπλέξεις με νοσοκομεία, γιατί σπάνια καταφέρνεις να βγάλεις άκρη...
    Εύχομαι να πάνε όλα καλά!
    (Και για ό,τι στραβό βλέπετε να φωνάζετε!!!)
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Περαστικά στον παππουκα σου Σταματια μου. Παω να διαβασω τις αλλες αναρτησεις σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή